Gdyby spytano mnie o pierwsze skojarzenie po zobaczeniu okładki pierwszego tomu ,,Wbrew naturze” bez wahania powiedziałabym ,,Zwierzogród”. Myślę, że nie byłam w tym wypadku wyjątkiem. I nie będę też kłamać, że to właśnie zachęciło mnie do sięgnięcia po serię Mirki Andolfo. Nie spodziewałam się jednak, że w środku czeka mnie o wiele więcej atrakcji niż bohaterowie ubrani w ciała i futra zwierząt. Zapraszam do poznania historii pewnej niepozornej świnki, od której, obiecuję, trudno Wam się będzie oderwać.

Leslie to świnka, której nie sposób nie polubić. Prosta i przesympatyczna, mimo iż życie jej nie rozpieszcza, zmuszając między innymi do wykonywania pracy, której szczerze nienawidzi i gdzie co krok szef składa jej niemoralne propozycje. Jakby tego było mało w dniu swoich dwudziestych piątych urodzin otrzymuje wiadomość informującą iż musi wziąć udział w Programie Rozrodczym, finansowanym przez rząd, który w celu zapewnienia ciągłości każdego gatunku pozwala znaleźć obywatelom ich drugą połówkę. Leslie nie mając wyboru musi wziąć w nim udział. Fakt ten dodatkowo utrudniają jej nawiedzające ją co noc sny, w których oddaje się niezwykłemu białemu wilkowi. Już same myśli o tym stanowią poważne niebezpieczeństwo w rzeczywistości, gdzie zachowania wbrew naturze nie są tolerowane.

Pierwsza randka organizowana w ramach programu kończy się nad wyraz fatalnie, a zaraz po niej Leslie zostaje oskarżona o zamordowanie swojej współlokatorki i przyjaciółki. Z opresji ratuje ją biały wilk, bardzo podobny do tego z jej snów! A to dopiero początek serii wydarzeń, które zmuszą Leslie nie tylko do ucieczki przed ścigającą ją policją i tajemniczą organizacją chcąca ja wykorzystać do własnych celów, ale także do poszukiwania prawdy kim tak naprawdę jest ona sama, tajemniczy wilk z jej snów i co ich właściwie łączy.

W trzech tomach Mirka Andolfo zamknęła fascynująca historię w której warstwa obyczajowo-emocjonalna przeplata się z wizjami rodem z antyutopii, motywem walki o wolność i prawa jednostki, a także wątkami kryminalistycznymi i fantastycznymi. A warto także dodać, że ważną stronę komiksu stanowi także strefa erotyczna – głównie dotycząca snów/wizji Leslie, która okaże się bardzo zmysłową świnką. Przede wszystkim jednak trzeba oddać autorce, że umiejętnie splotła wszystkie te elementy we wciągająca opowieść i muszę przyznać, że z ogromnym żalem odkładałam 3 tom ,,Wbrew naturze” na półkę, wiedząc iż to już koniec przygody.

Świat w którym odbywa się historia mocno przypomina antyutopie. Rząd kontroluje zawieranie związków dobierając obywatelom odpowiednich partnerów i brutalnie tępi wszystkie objawy zachowania ,,wbrew naturze” – przez które rozumiane są związki z osobami tej samej płci lub przedstawicielami innych gatunków. Sprawia to, że spora część społeczeństwa na siłę próbuje dopasować się do realiów, co, jak przekonamy się z dalszą lekturą, nie raz ma opłakane skutki. Cała historia, mimo iż nie brakuje w niej optymistycznych akcentów czy też humoru, w dużej mierze utrzymana jest w odcieniach szarości. Problemy piętrzą się i nie raz przytłaczają bohaterów, a podjęcie decyzji nigdy nie jest łatwe. Strefa emocjonalna postaci została świetnie oddana i myślę, że to ona stanowi największy atut serii – zżywamy się z bohaterami, doskonale rozumiemy ich postępowanie i emocje, a przez to trudno nam się oderwać aż do ostatniej strony.

Wbrew naturze to bardzo wymowny komiks pokazujący, że miłość jest piękna w każdej formie. Choć niestety udowadniający także, że bardzo łatwo ją wypaczyć lub wmawiając sobie uczucie wyrządzić wiele zła nie tylko sobie, ale także otaczającym nas osobom. Przesłanie zawarte w komiksie jest wyraźne i nie potrzeba jakiś dłuższych analiz by do niego dojść. Może niektórym wyda się to niezbyt subtelnym rozwiązaniem, mnie osobiście jednak przypadło to do gustu. Autorka konsekwentnie przekazuje przez historię Leslie, że warto walczyć o swoje uczucia i mamy prawo kochać kogo chcemy i być dumni z tego uczucia. A fakt, że dodała temu nieco akcji i fantastycznej otoczki i zmieniła bohaterów w antropomorficzne zwierzęta? Cóż jak dla mnie czyni to ,,Wbrew naturze” oryginalną i ciekawą pozycją.

Komiks stanowi także prawdziwą ucztę dla oczu. I nie chodzi mi tu wyłącznie o ponętną i zmysłową główną bohaterkę. Tak, Leslie choć jest świnką śmiało mogłaby rozpalić zmysły nie jednego mężczyzny – autorka postarała się by w komiksie nie zabrakło krągłych kształtów głównej bohaterki w mniej lub bardziej skąpym ubiorze, a nawet bez niego. Ale nawet i bez tego cartoonowy styl w jakim utrzymane jest ,,Wbrew naturze” bez reszty skradł moje serce, tak samo jak projekty postaci, które są po prostu fenomenalne. Antropomorficzni bohaterowie są niezwykli, Mirka Andolfo świetnie oddała cechy każdego gatunku jednocześnie nadając im niemalże ludzki wygląd. I choć czytelnik przez całą serię będzie patrzył w pyski zwierząt, ani przez chwilę nie będzie miał problemów z odczytaniem z nich emocji bohaterów.

Po skończonej lekturze ,,Wbrew naturze” mogę powiedzieć tylko dwie rzeczy: ,,Dlaczego to już koniec?” oraz ,,Potrzebuję więcej pozycji autorstwa Mirki Andolfo do szczęścia!”. I mam nadzieję, że doczekam się wydania kolejnych komiksów tej niezwykłej autorki w Polsce, bowiem skradła moje serce historią Leslie.

Ocena: 10/10

Sara Glanc

Komiks wydany przez Non Stop Comics.